Een tijdje terug kreeg ik de vraag of ik een familieportret wilde maken. De familie in kwestie waren geen onbekenden van mij en er werd mij de vrije hand in gegeven. Maar hoe ga je de familieband, kinderlijke onschuld, muzikaliteit, voorliefde voor boeken en liefde voor elkaar in een studiofoto met een witte achtergrond uitbeelden op een originele manier.
Na een korte bedenktijd kwam ik al snel op een idee, een vierluik. Nee niet een in vieren geknipte foto maar een collage van vier afzonderlijk geschoten foto’s.
De familie was enthousiast dus hop aan de gang. Stoeien met ladders, instrumenten en referentiepunten. Na een middagje shooten en enorm veel lol gehad te hebben met zijn allen ( met moeders op de ladder in de studio ) ben ik tevreden begonnen met de nabewerking. Normaal shoot ik ( indien mogelijk ) alles zoals het echt is echter heb ik hier maar niet een klein kind op een drie meter hoge scheve stapel boeken gezet.
Ga natuurlijk niet alle geheimen verklappen en na het meegeven van de typische look die ik in bijna al mijn foto’s hanteer zijn de prints naar de familie gegaan.
Een aantal dagen later kreeg ik bericht dat er speciaal voor het vierluik een lijst was gemaakt en deze inmiddels prominent in de huiskamer hangt en dat ze er trots op zijn.
Missie geslaagd!
